به گزارش مشرق، گلوب اند میل نوشت: قیمت جهانی نفت از تابستان تاکنون بیش از 45 درصد کاهش داشته و اکنون این سئوال مهم مطرح می شود که اگر اوپک کنترل خود بر بازار انرژی را از دست داده چگونه توانسته است کاهش شدید قیمت نفت را در ماه های اخیر مهندسی کند.
بر اساس این گزارش کاهش قیمت نفت یک اتفاق و حادثه نبوده و اوپک و در راس آن یعنی عربستان تصمیم گرفته است تا از قیمت نفت با کاهش سقف تولید حمایت نکند. هدف عربستان این بوده تا سهم خود در بازار انرژی را افزایش دهد.
این راهبرد ممکن است کارایی داشته باشد ولی مساله اصلی این است که راهبرد عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت باثبات نخواهد بود همان طور که افزایش شدید قیمت نفت در سال های 2007 و 2008 میلادی نیز دوام نداشت.
مشکل راهبرد عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت این است که این راهبرد به ضرر اوپک نیز خواهد بود. 12 کشور عضو اوپک از نظر قدرت اقتصادی یکسان و برابر نیستند. کشورهایی مثل عربستان سعودی، کویت، قطر و امارات متحده عربی قدرت مالی کافی را برای مقاومت در برابر کاهش قیمت نفت تا مدتی خواهند داشت شاید برای چند سال. ولی کشورهای ضعیف اوپک مثل ونزوئلا، نیجریه، لیبی و یا شاید ایران با کاهش قیمت نفت به کمتر از 60 دلار در هر بشکه با مشکلات مالی زیادی روبرو خواهند شد.
اگر اوپک از هم متلاشی شود به این خاطر نخواهد بود که کنترل خود بر بازار نفت را از دست داده است بلکه به این دلیل خواهد بود که سیاست کاهش قیمت نفت به ضرر اقتصاد کشورهای ضعیف تر خواهد بود و فشار مالی شدیدی را بر این کشورها وارد خواهد کرد. اوپک به یک قبیله آدمخوار تبدیل شده که اعضای خودش را می خورد. اوپک در دهه 1960 میلادی در بغداد تشکیل شد. سیاست کنونی عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت بیشتر به ضرر کشورهای عضو اوپک است تا کشورهای غیر عضو.
بیشترین نگرانی مربوط به ونزوئلا و نیجریه است. ونزوئلا نیز مانند عربستان ذخایر بزرگ نفتی در اختیار دارد و اقتصاد آن به شدت وابسته به نفت است. بر خلاف عربستان اقتصاد ونزوئلا با بحران و تنگناهای زیادی روبرو است. ونزوئلا بالاترین نرخ تورم جهان را در اختیار دارد و این نرخ به بیش از 60 درصد رسیده است.
اعتراضات داخلی به مشکلات سیاسی و اقتصادی دولت ونزوئلا دامن زده است. برخی کالاهای اساسی و ضروری مردم کمیاب شده است. زمانی که قیمت نفت 100 دلار بود ونزوئلا شاید می توانست بخشی از مشکلات اقتصادی خود را حل و فصل کند ولی با نفت 60 دلاری بازی پایان یافته خواهد بود.
نیجریه سومین صادر کننده بزرگ نفت پس از عربستان و روسیه نیز با دردسرهای زیادی روبرو شده است. گزارش رویال بانک کانادا نشان می دهد که کشوری که سریعتر از سایر اعضای اوپک در معرض خطر تنش های داخلی و ناآرامی های مدنی است نیجریه خواهد بود. نیجریه در سال های اخیر شاهد کودتاهای نظامی زیادی بوده است. لیبی نیز که با جنگ داخلی روبرو است و ایران نیز به نفت 130 دلاری نیاز دارد تا بودجه خود را به تعادل برساند.
بر اساس این گزارش کاهش قیمت نفت یک اتفاق و حادثه نبوده و اوپک و در راس آن یعنی عربستان تصمیم گرفته است تا از قیمت نفت با کاهش سقف تولید حمایت نکند. هدف عربستان این بوده تا سهم خود در بازار انرژی را افزایش دهد.
این راهبرد ممکن است کارایی داشته باشد ولی مساله اصلی این است که راهبرد عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت باثبات نخواهد بود همان طور که افزایش شدید قیمت نفت در سال های 2007 و 2008 میلادی نیز دوام نداشت.
مشکل راهبرد عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت این است که این راهبرد به ضرر اوپک نیز خواهد بود. 12 کشور عضو اوپک از نظر قدرت اقتصادی یکسان و برابر نیستند. کشورهایی مثل عربستان سعودی، کویت، قطر و امارات متحده عربی قدرت مالی کافی را برای مقاومت در برابر کاهش قیمت نفت تا مدتی خواهند داشت شاید برای چند سال. ولی کشورهای ضعیف اوپک مثل ونزوئلا، نیجریه، لیبی و یا شاید ایران با کاهش قیمت نفت به کمتر از 60 دلار در هر بشکه با مشکلات مالی زیادی روبرو خواهند شد.
اگر اوپک از هم متلاشی شود به این خاطر نخواهد بود که کنترل خود بر بازار نفت را از دست داده است بلکه به این دلیل خواهد بود که سیاست کاهش قیمت نفت به ضرر اقتصاد کشورهای ضعیف تر خواهد بود و فشار مالی شدیدی را بر این کشورها وارد خواهد کرد. اوپک به یک قبیله آدمخوار تبدیل شده که اعضای خودش را می خورد. اوپک در دهه 1960 میلادی در بغداد تشکیل شد. سیاست کنونی عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت بیشتر به ضرر کشورهای عضو اوپک است تا کشورهای غیر عضو.
بیشترین نگرانی مربوط به ونزوئلا و نیجریه است. ونزوئلا نیز مانند عربستان ذخایر بزرگ نفتی در اختیار دارد و اقتصاد آن به شدت وابسته به نفت است. بر خلاف عربستان اقتصاد ونزوئلا با بحران و تنگناهای زیادی روبرو است. ونزوئلا بالاترین نرخ تورم جهان را در اختیار دارد و این نرخ به بیش از 60 درصد رسیده است.
اعتراضات داخلی به مشکلات سیاسی و اقتصادی دولت ونزوئلا دامن زده است. برخی کالاهای اساسی و ضروری مردم کمیاب شده است. زمانی که قیمت نفت 100 دلار بود ونزوئلا شاید می توانست بخشی از مشکلات اقتصادی خود را حل و فصل کند ولی با نفت 60 دلاری بازی پایان یافته خواهد بود.
نیجریه سومین صادر کننده بزرگ نفت پس از عربستان و روسیه نیز با دردسرهای زیادی روبرو شده است. گزارش رویال بانک کانادا نشان می دهد که کشوری که سریعتر از سایر اعضای اوپک در معرض خطر تنش های داخلی و ناآرامی های مدنی است نیجریه خواهد بود. نیجریه در سال های اخیر شاهد کودتاهای نظامی زیادی بوده است. لیبی نیز که با جنگ داخلی روبرو است و ایران نیز به نفت 130 دلاری نیاز دارد تا بودجه خود را به تعادل برساند.
